Keuzes rondom orgaandonatie
Door de huidige politieke ontwikkelingen is er ineens weer volop aandacht voor orgaandonatie. Op 13 september werd een wetsvoorstel van D66 met de meest minimale meerderheid van 75 tegen 74 stemmen werd aangenomen door de Tweede Kamer. Het voorstel houdt in dat iedere Nederlander de vraag voorgelegd krijgt om orgaandonor te worden. Als je echter na herhaaldelijke oproepen geen eigen keuze maakt, word je automatisch donor. Of het voorstel ook door de Eerste Kamer komt, is voorlopig nog even de vraag.
Mocht je er nooit eerder over nagedacht hebben, dan word er straks dus een dringend beroep op je gedaan om een bewuste keuze te maken. In antroposofische kringen is orgaandonatie al langer een veelbesproken thema. Vrijeschoolbeweging.nl publiceerde gisteren een informerend artikel hierover van antroposofisch huisarts Huib de Ruiter. Maar al sinds 1996 bestaat er een Stichting Bezinning Orgaandonatie (SBO), die mensen wil helpen om een geïnformeerde keuze te maken. Op 9 februari schreef de Stichting Open Brief aan de Tweede Kamer naar aanleiding van het wetsvoorstel van Pia Dijkstra: “De SBO zet zich in voor een geïnformeerde keuze van de Nederlandse burger over al dan niet doneren van organen. Wij zijn niet tegen of voor orgaandonatie, maar wél voor een belangeloze, complete voorlichting over orgaandonatie.”
Dit is iets dat je sinds de stemming in de Tweede Kamer op 13 september meer en meer ziet in de landelijke pers. De NOS schreef bijvoorbeeld de dag daarna op zijn website ‘Mensen hebben geen idee van de impact van orgaandonatie’. Hierin trad oud-SBO-voorzitter Ger Lodewick op. “Ook Ger Lodewick, schrijver van het boek Wat je over orgaandonatie zou moeten weten, vindt dat potentiële orgaandonoren onvoldoende op de hoogte te zijn van de gevolgen. ‘Zij horen te weten wat er met hun lichaam gaat gebeuren. De overheid moet hier duidelijker over zijn.’” Zo schreef hij december 2015 een opinieartikel in dagblad Trouw, ‘Wees eerlijk, lichaam leeft bij orgaandonatie’.
In een interview eind 2014 vertelde hij hoe hij met de antroposofische visie op orgaandonatie in aanraking was gekomen: “Bij een lezing van een antroposofische arts ontmoette ik iemand van de werkgroep orgaandonatie, daar heb ik me eind jaren negentig bij aangesloten. Uit deze werkgroep is uiteindelijk de Stichting Bezinning Orgaandonatie ontstaan waar ik zestien jaar lang voorzitter van geweest ben.”
Er is in feite veel literatuur over orgaandonatie te vinden, waar een antroposofische visie in min of meerdere mate in doorschemert. Om te beginnen een oud artikel uit 2002 van Trouw-journalist Cokky van Limpt , ‘Het geheugen van het hart’. Van SBO-adviseur Ineke Koedam verscheen in 2014 ‘Een andere kijk op orgaandonatie, verkenningen van het stervensproces’. Haar inleiding bij de presentatie valt hier te lezen. Vanuit medische hoek schreef de Leidse huisarts Huib de Ruiter van antroposofisch gezondheidscentrum ‘de Lemniscaat’ over orgaandonatie. Hans Stolp deed dit vanuit algemeen-spirituele invalshoek in diverse publicaties. Zoals het bij Ank-Hermes uitgekomen boek Orgaandonatie, waarom wel, waarom niet? Maar ook op de website ‘Esoterisch Christendom’ staat van hem een tweedelig artikel over orgaandonatie.